زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

صدوق (حدیث)





صدوق، از اصطلاحات بکار رفته در علم حدیث بوده و از الفاظ مدح راوی می‌باشد.


۱ - توضیح اصطلاح



یکی از الفاظ مدح، اصطلاح "صدوق" است و در مفاد آن چند قول ذکر شده است:
۱- "صدوق" از الفاظ غیر صریح تعدیل است؛
۲- از الفاظ مدح معتد به است؛
۳- مفید مدح مطلق است؛
۴- از الفاظ مدح و توثیق است؛
۵- به دلالت مطابقی دلالت بر حسن روایت وی می‌کند و به دلالت التزامی بیان‌گر مدح و حسن حال آن شخص است؛
۶- از مرتبه دوم تعدیل است و موجب اعتبار راوی می‌باشد ولی بیانگر ضبط وی نیست؛
۷- از مرتبه چهارم تعدیل است؛
۸- از مرتبه پنجم تعدیل است.

۲ - بیان یک نکته



"صدوق" بر "محله الصدق" مقدم است زیرا "صدوق" مبالغه در صدق است ولی "محله الصدق" بیان‌گر این است که راوی متصف به آن در جایگاه و مرتبه صدق قرار دارد.
[۱] سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۱۳۶.
[۲] سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۱۵۰.
[۶] لکنوی، محمد عبدالحی، الرفع و التکمیل فی الجرح و التعدیل، ص۱۰۸.
[۹] موسوی زنجانی، ابوطالب محمد، الکفایه فی علم الدرایه، ص۲۳.
[۱۳] درایة الحدیث، ص۱۱۲.
[۱۴] علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۴۷.
[۱۵] عادل، نادرعلی، علوم حدیث و اصطلاحات آن، ص۱۰۷.
[۱۷] تهانوی، ظفر احمد، قواعد فی علوم الحدیث، ص۲۴۹.
[۱۸] نوری، حسین، مستدرک الوسائل، ج۳، ص۵۳۲.
[۱۹] مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۶، ص۱۴۳.
[۲۰] مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۶، ص۱۴۵.
[۲۷] سخاوی، محمد بن عبدالرحمن، فتح المغیث، ج۱، ص۲۸.


۳ - پانویس


 
۱. سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۱۳۶.
۲. سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۱۵۰.
۳. سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۱۵۴-۱۵۵.    
۴. سبحانی، جعفر، اصول الحدیث و احکامه، ص۱۷۱.    
۵. شهید ثانی، زین‌الدین، الرعایة فی علم الدرایه، ص۲۰۴.    
۶. لکنوی، محمد عبدالحی، الرفع و التکمیل فی الجرح و التعدیل، ص۱۰۸.
۷. میرداماد، سیدمحمدباقر، الرواشح السماویة فی شرح الاحادیث الامامیه، ص۱۰۳.    
۸. میرداماد، سیدمحمدباقر، الرواشح السماویة فی شرح الاحادیث الامامیه، ص۶۰.    
۹. موسوی زنجانی، ابوطالب محمد، الکفایه فی علم الدرایه، ص۲۳.
۱۰. سیوطی، عبدالرحمن، تدریب الراوی، ج۱، ص۴۰۴.    
۱۱. طریحی، فخرالدین، جامع المقال، ص۲۶.    
۱۲. اسدی، جزایری، عبدالنبی بن سعدالدین، حاوی الاقوال فی معرفة الرجال، ج۱، ص۹۸.    
۱۳. درایة الحدیث، ص۱۱۲.
۱۴. علامه نجفی، سیدضیاءالدین، ضیاء الدرایه، ص۴۷.
۱۵. عادل، نادرعلی، علوم حدیث و اصطلاحات آن، ص۱۰۷.
۱۶. سخاوی، محمد بن عبدالرحمن، فتح المغیث، ج۲، ص۱۱۸.    
۱۷. تهانوی، ظفر احمد، قواعد فی علوم الحدیث، ص۲۴۹.
۱۸. نوری، حسین، مستدرک الوسائل، ج۳، ص۵۳۲.
۱۹. مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۶، ص۱۴۳.
۲۰. مامقانی، عبدالله، مستدرکات مقباس الهدایه، ج۶، ص۱۴۵.
۲۱. مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۲، ص۱۳۹.    
۲۲. مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۲، ص۱۵۱.    
۲۳. مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۲، ص۲۴۲.    
۲۴. مامقانی، عبدالله، مقباس الهدایه، ج۲، ص۲۵۵.    
۲۵. صدر، سیدحسن، نهایة الدرایه، ص۳۹۹.    
۲۶. حر عاملی، محمدحسن، وسائل الشیعه، ج۲۰، ص۱۱۴.    
۲۷. سخاوی، محمد بن عبدالرحمن، فتح المغیث، ج۱، ص۲۸.
۲۸. سخاوی، محمد بن عبدالرحمن، فتح المغیث، ج۲، ص۱۱۹.    


۴ - منبع


پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «صدوق»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۱۰/۳.    






آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.